Anatomi Sözlüğü



Abdomen: Karın bölgesi.

Akciğer: Solunum yolu boyunca bulunan ve oksijen alışverişi yapmak için kullanılan organlar.

Aort: Kalpten çıkan büyük arter.

Arter: Kanı kalpten vücudun diğer bölgelerine taşıyan kan damarları.

Böbrek: Vücudun atık maddelerini süzen organları.

Kalp: Kanı vücudun diğer bölgelerine taşıyan kaslı organdır.

Kemik: Vücut için yapısal destek sağlayan sert yapılar.

Omurga: Vücudun merkezinde bulunan kemik yapıdır.

Sinir: Vücuttaki bilgiyi alıp işleyen, beyinden diğer organlara gönderen yapılar.

Ven: Vücuttaki atık maddeleri taşıyan kan damarları.

Akciğerler: Solunum sistemi içinde yer alan ve oksijen alışverişinin yapıldığı organlar.

Anüs: Bağırsakların son kısmında bulunan açıklık.

Apandis: Kalın bağırsakta yer alan küçük bir yapı.

Arteriyol: Kanı kalpten vücudun diğer bölgelerine taşıyan küçük kan damarları.

Atlas: Omurganın ilk omuru.

Atrium: Kalbin üst kısmında yer alan boşluklar.

Barsak: Sindirim sisteminin bir parçası olan ince ve kalın bağırsaklar.

Beyin: Vücudun merkezi sinir sistemi organı.

Cilt: Vücudu dış etkenlerden koruyan dış tabakadır.

Dalak: Vücudun bağışıklık sistemine yardımcı olan bir organ.

Damar: Kanı taşıyan kanallardır.

Diyafram: Solunum kasıdır ve akciğerlerin genişlemesine yardımcı olur.

Doku: Benzer işlevleri olan hücrelerin bir araya gelerek oluşturduğu yapılar.

Epiglottis: Yutma sırasında soluk borusunu kapatan kıkırdak yapısı.

Farenks: Boğazın arkasındaki bölge.

Göz: Görme organıdır.

İdrar kesesi: İdrarın geçici olarak depolandığı organ.

İnce bağırsak: Sindirilen besin maddelerinin emildiği sindirim sistemi organı.

İskelet: Vücut için yapısal destek sağlayan kemiklerin ve kıkırdakların bir araya gelmesi ile oluşan yapı.

Kalça: Bacak ile gövde arasındaki eklem.

Karaciğer: Vücudun birçok işlevini yerine getiren büyük bir organ.

Kalın bağırsak: Su emilimi ve atık maddelerin depolanması için kullanılan sindirim sistemi organı.

Kas: Hareket sağlayan dokulardır.

Kemiğin yapısı: Kemiğin içindeki yapılar.

Kemik iliği: Kemiğin içindeki yumuşak doku.

Kıkırdak: Esnek bir bağ dokusu türüdür ve kemiklerin uçlarında eklem oluşturur.

Kol: Omuzdan el bileğine kadar uzanan uzuv.

Kolon: Kalın bağırsakta yer alan bir bölüm.

Kranium: Kafatası kemikleri.

Kulak: İşitme ve denge organıdır.

Larenks: Solunum yolunun bir parçası olan ses kutusu.

Lenf düğümü: Lenf sisteminde yer alan küçük bezlerdir ve bağışıklık sistemi için önemlidirler.

Ligament: Kemikleri bir arada tutan bağ dokusu türüdür.

Medulla oblongata: Beynin alt kısmında yer alan ve otomatik işlevlerin kontrolünden sorumlu olan 
yapıdır.

Menisküs: Diz eklemi içinde yer alan yastık benzeri kıkırdak yapılar.

Miyozin: Kas kasılmasında görevli olan protein.

Omuz: Kolun gövdeye bağlandığı eklem.

Oksitosin: Beyinde üretilen hormon ve doğum, süt verme ve bağlanma ile ilgili işlevleri yerine getirir.

Optik sinir: Görme duyusunu beyne taşıyan sinir.

Orbita: Gözün yerleştiği kemik çanağın ismidir.

Özofagus: Yutak ve mide arasında yer alan gıda borusudur.

Pankreas: Sindirim enzimleri ve hormonlar üreten bir organdır.

Periton: Karın zarıdır ve karın organlarını çevreler.

Plasenta: Gebelik sırasında anne ve fetüs arasında yer alan bir yapıdır ve besinlerin, oksijenin ve atık maddelerin alışverişini sağlar.

Protein: Vücudun temel yapı taşıdır ve birçok işlevde görev alır.

Pulmoner arter: Kalpten akciğerlere kan taşıyan büyük kan damarı.

Rektum: Kalın bağırsakta yer alan son bölümdür ve dışkının depolanmasında görevlidir.

Ribozom: Hücrede protein sentezini gerçekleştiren yapıdır.

Skapula: Omuzun arkasında bulunan üçgen kemik.

Sol ventrikül: Kalbin sol tarafında bulunan odacık ve kanı aortaya pompalar.

Sfinkter: Bir organın içeriğini kontrol eden kas demeti.

Tendon: Kasları kemiklere bağlayan bağ dokusu türüdür.

Tiroid: Boyunda yer alan bir salgı bezi ve vücuttaki metabolizma işlevlerinin düzenlenmesinde önemlidir.

Üreter: Böbrekten mesaneye idrar taşıyan tüplerdir.

Vajina: Dişilerde üreme organıdır ve rahim ile dışarı açılan kanal arasında yer alır.

Vertebra: Omurga kemiklerinden her biri.

Yüzük kıkırdağı: Omurganın her bir vertebranın üstündeki çıkıntısında yer alan kıkırdak yapı.

Omurilik: Beyin sapından başlayarak omurga kanalından geçen sinir dokusu.

Spinal sinirler: Omuriliğin her iki yanından çıkan ve vücudun farklı bölgelerine sinir uyarılarını taşıyan sinirler.

Intervertebral disk: Omurganın her bir vertebrayı diğerinden ayıran yastık benzeri kıkırdak yapı.

Skolyoz: Omurganın yanlara doğru eğrilmesi.

Lordoz: Omurganın bel bölgesinde içe doğru eğrilmesi.

Kifoz: Omurganın üst sırt bölgesinde dışa doğru kambur hale gelmesi.

Spinal stenoz: Omurilik kanalının daralması.

Faset eklemi: Her bir vertebranın çıkıntıları arasında yer alan eklem.

Yorum Gönder